Έθιμα Βάφτισης
Το βρέφος πριν την βάπτιση του λέγεται δράκος ή παπάς ή χατζής, ειρωνικές ονομασίες που δηλώνουν ότι βρίσκεται ακόμα υπό την επήρεια πνευμάτων και δεν έχει ακόμα πάρει όνομα με το βάπτισμα τον αγιασμό της εκκλησιάς.
Συνηθιζόταν να βαπτίζουν τα παιδιά την όγδοη μέρα της γέννησης τους...
και ίσως μέχρι 2 μηνών, όχι μετά.
Σε μερικούς τόπους θεωρούνταν κακό να δινόταν το όνομα του παππού ή της γιαγιάς (είτε ήταν εν ζωή, είτε όχι).
Πουθενά όμως δεν επέτρεπαν να δώσει ο νονός όνομα στο παιδί-θεωρούταν γρουσουζιά μέχρι θανάτου
Όταν μάθαιναν το όνομα δεν το έλεγαν μέχρι να γίνει η βάφτιση προς αποφυγή βασκανίας του μωρού.
Απαγορευόταν ο νονος να βαφτίσει την ίδια χρονιά άλλο παιδί ....
Αν νομίζετε ότι το κατά πολλούς baby's shower ...είναι ξενόφερτο (αυτό γίνεται πριν την γέννηση..αλλά η ουσία είναι μια)...χαχαχα...αρκεί να μάθετε κι να αλλάξετε άποψη.
Το έθιμο εφτά...ελληνικότατο..την έβδομη μέρα της γέννησης του μωρού ερχόταν στο σπίτι φίλοι, νονοί και οικογένεια. Αν ήταν αγόρι τύλιγαν ένα ρούχο του πατέρα, και αναλόγως για το κορίτσι....εφτά φορές περιφορά γύρω από το τραπέζι..για να ζήσει τουλάχιστον όσο και οι γονείς του........ εφτά εικόνες αγίων της επιλογής της οικογένειας του βρέφους, ένα πιατάκι με μέλι για να γλυκάνουν τις μοίρες......,εφτά κεριά ένα για κάθε άγιο. Στην μέση του τραπεζιού το μελί και γύρω γύρω οι εικόνες και τα κεριά. Το πρώτο κερί που έσβηνε είναι του αγίου του οποίου και το όνομα έπαιρνε το παιδί. (θεωρούταν γρουσουζιά να πάρει όνομα παππού ή γιαγιάς). Μετά άρχιζε το φαγοπότι και υποχρεωτικά οι καλεσμένοι φορούσαν ανοιχτόχρωμα ρούχα....Την επόμενη η μαμή (τότε) το έβγαζε στην πόρτα και το σήκωνε τρεις φορές προς τον ήλιο την ανατολή, σαν σύμβολο καλότυχης εισόδου και μετά πήγαινε στην εκκλησία για ευχή...
Ο δε νουνός....την πρώτη Κυριακή το πήγαινε στην εκκλησία να μεταλάβει και ύστερα από δυο χρόνια έπρεπε να το φοντικωσει- να τα πάει τα δώρα του που κυρίως ήταν τα ρούχα του.
Συνηθιζόταν να βαπτίζουν τα παιδιά την όγδοη μέρα της γέννησης τους...
και ίσως μέχρι 2 μηνών, όχι μετά.
Σε μερικούς τόπους θεωρούνταν κακό να δινόταν το όνομα του παππού ή της γιαγιάς (είτε ήταν εν ζωή, είτε όχι).
Πουθενά όμως δεν επέτρεπαν να δώσει ο νονός όνομα στο παιδί-θεωρούταν γρουσουζιά μέχρι θανάτου
Όταν μάθαιναν το όνομα δεν το έλεγαν μέχρι να γίνει η βάφτιση προς αποφυγή βασκανίας του μωρού.
Απαγορευόταν ο νονος να βαφτίσει την ίδια χρονιά άλλο παιδί ....
Αν νομίζετε ότι το κατά πολλούς baby's shower ...είναι ξενόφερτο (αυτό γίνεται πριν την γέννηση..αλλά η ουσία είναι μια)...χαχαχα...αρκεί να μάθετε κι να αλλάξετε άποψη.
Το έθιμο εφτά...ελληνικότατο..την έβδομη μέρα της γέννησης του μωρού ερχόταν στο σπίτι φίλοι, νονοί και οικογένεια. Αν ήταν αγόρι τύλιγαν ένα ρούχο του πατέρα, και αναλόγως για το κορίτσι....εφτά φορές περιφορά γύρω από το τραπέζι..για να ζήσει τουλάχιστον όσο και οι γονείς του........ εφτά εικόνες αγίων της επιλογής της οικογένειας του βρέφους, ένα πιατάκι με μέλι για να γλυκάνουν τις μοίρες......,εφτά κεριά ένα για κάθε άγιο. Στην μέση του τραπεζιού το μελί και γύρω γύρω οι εικόνες και τα κεριά. Το πρώτο κερί που έσβηνε είναι του αγίου του οποίου και το όνομα έπαιρνε το παιδί. (θεωρούταν γρουσουζιά να πάρει όνομα παππού ή γιαγιάς). Μετά άρχιζε το φαγοπότι και υποχρεωτικά οι καλεσμένοι φορούσαν ανοιχτόχρωμα ρούχα....Την επόμενη η μαμή (τότε) το έβγαζε στην πόρτα και το σήκωνε τρεις φορές προς τον ήλιο την ανατολή, σαν σύμβολο καλότυχης εισόδου και μετά πήγαινε στην εκκλησία για ευχή...
Ο δε νουνός....την πρώτη Κυριακή το πήγαινε στην εκκλησία να μεταλάβει και ύστερα από δυο χρόνια έπρεπε να το φοντικωσει- να τα πάει τα δώρα του που κυρίως ήταν τα ρούχα του.